"Yüksek Lisansın Yap ve Yapmaları" Charles H. Traub'un da editörlerinden olduğu "Fotoğrafçının Eğitimi" kitabında yer alan yazısıdır. Öğrencilerine aktardığı bu "yap" ve "yapmalar" listesi oldukça ironik. Bu maddelere Orta Format'ta yer vermemizin sebebi de bu maddelerin yol gösterici olmaktan çok yoldaki her şeyi göstermesi sayesinde soru işaretlerini çoğaltmak.
Bu yazıyı "Fotoğrafçının Eğitimi" kitabının yayıncısı Espas Kitap‘ın izniyle yayınlıyoruz:
Editör Traub, yıllarca öğrencilerine Tasarım Enstitüsü'ndeki hocası Arthur Siegel'den esinlenilmiş bu veciz sözleri aktardı.
Yaplar
Eski bir şeyi yeni bir biçimde yap
Yeni bir şeyi eski bir biçimde yap
Yeni bir şeyi yeni bir biçimde yap; işe yarar her ne ise, iş yapar
Keskin yap – olmuyorsa adına sanat de
Eğer bilgisayarda yapılabiliyorsa orada yap
Elli tane yap – kesin sergi olur
Büyük yap – büyük yapamıyorsan kırmızı yap
Hiç bir şey sonuç vermezse baş aşağı çevir – iyi görünüyorsa işe yarayabilir
Dizlerini kır
Eğer neye bakacağını bilemiyorsan, yukarı ya da aşağı bak – ama bakmayı bırakma
Ünlüleri çalış – çok yaparsan kitabın çıkar
Başkalarıyla iletişime geç – ağ kur
Kendin seç
Kendin tasarla
Kendin yayınla
Seç – emin olamıyorsan daha fazla çek
Tekrar seç
Darwin, Marx, Joyce, Freud, Einstein, Benjamin, McLuhan ve Barthes oku
Yurttaş Kane'i on kez izle
Her şeye bak – gözlemle
Görselleri köşelerden içe doğru inşa et
Eğer "gerçek dünya" ise renkli yap
Dijital olarak yapılabilirse, öyle yap
Ben-merkezci, kendinden menkul, genel başlıklı ve her zaman itici ol – böyle olduğun için lanetlenmiş ol
Başkalarınınki hariç bütün kuralları yıkın
Yapmalar
Kendin, arkadaşın, ailen hakkında yapma
Kendi çıplak fotoğraflarını çekmeye kalkışma
Eski aile albümlerine bakma
Elle renklendirme
Üstüne yazma
Alternatif uygulama yapma – düz değilse, bilgisayarda yap
Aşırı süsleme – başka bir deyişle, az yeterince çoktur
Yapacak bir şey bulamadın diye videoya sarılma
Yoksulları, özellikle de başka ülkedeki yoksulları fotoğraflama
Mızmızlanma, sadece üret
Gerçekler
İyi iş er ya da geç fark edilir
Ölmeden önce fark edilmeye ihtiyaç duyan bir çok iyi fotoğrafçı var
İş ürettiğin sürece konuşma hakkına sahipsin
Fazla konuşursan er ya da geç iş üretemez hale gelirsin (saçmalama)
Kendinden önceki işlerle ilgilenmeyen tek yaratıcı kesim fotoğrafçılardır – eğer iyi bir şey taklit ederseniz başarılı olmanız daha muhtemel
Fikrin gerçek sahibi olan kişi daha ölmeden unutulur – sonuç: birinin düşüncesini ölmeden çalın
Eğer bir şeyi taklit etmek zorundaysanız, en azından iyi bir şeyi taklit edin
Farkı bilin
Eleştirmenler hiç bir zaman neyi sevdiklerini bilmezler
Eleştirmenler zaten toplum tarafından geniş ölçüde kabul edilmiş olan şeylerin önemini ilk fark edenlerdir
En iyi eleştirmenler işinizi beğenenlerdir
Teorisyenler genelde bakmayı sevmezler – genelde kendileri hakkında yazmakla meşguldürler
Yeterli zaman verildiğinde teorisyenler kendileriyle çelişir ve tersine dönerler
Uygulama teoriyi takip etmez
Teori uygulamayı takip eder
Bütün sanatçılar kendi kendilerini eğittiklerini düşünür
Bütün sanatçılar yalan söyler, özellikle çıktıkları yer ve onları eğitenler hakkında
Hiçbir sanatçı bir başka sanatçının işini görmüş değildir (kendine mal etmeyi tarihi yeniden icat etmek gibi gösteren post-modernistler istisnadır)
Siyah giyen küratör ya da yöneticidir
Siyah giyen dağınık sanatçıdır
Prada çantası olan mekan sahibidir
Son zamanlarda unutulmuş birinin bir işini son eşinden ortaya çıkaran galeri yöneticisidir.