"Taking the Chair", Carolina Broadhead ve kızı Maisie Broadhead'ın Magritte, Vermeer, Velasquez ve Hogarth'ın resimlerini yeniden yorumladığı projesi.

Burada gördüklerimiz aslında birden fazla sanat eseri içeriyor. İlki, çağdaş sanat eseri olan anne Broadhead'ın ressamların tablolarından öykünerek yarattığı kurgular. İkincisi ise Maisie Broadhead bu çalışmaları sınırlı zaman/mekan bağlamından ayırarak fotoğraf haline getirmesi – ki bizlerin de ulaşabileceği, izlenebilir eser haline gelmiş oluyor-.

Tüm bu röprodüksiyonların ortak noktası ise sandalyeler. Carolina Broadhead'a göre sandalyenin kendi haliyle objesel bir durumu var iken, bir yandan da beden çağrışımı yapar. Ayrıca sosyal araç olarak karşılıklı oturabilmemiz ve hareketlerimizi kontrol eder.

Rachael Crabtree, Broadhead'ler ile ilgili yazısında şöyle diyor: "Caroline ve Maisie Broadhead'in işleri birbirinden farklı mevcut bulunmaktadır.  Fakat, bir araya getirildiklerinde farklı bireylerden oluşan bir aile gibi metafor işlevi görür. ‘Taking the Chair', modern ve tarihi bağlamda, yüz yıllardır süre gelen, sürekli değişen ve gelecekte de değişecek olan birlikte dokunmuş derin ailevi bağları gösterir. Bu anlayışlı vizyonları ile, sandalye sıradan bir mobilya parçasından çok daha ötesi olur."

Ayrıca Broadhead röprodüksiyonları oluştururken mekanda zamanın geçiciliği ve hatıraları nedeniyle ikinci el nesneler kullanmaya özen gösterdiğini belirtiyor.