Sanat üretimi, aktardığı duygu ve izleyicisinde uyandırdığı etki ile konuşulur sıklıkla. Oysa ki sanat, onu üreten için de katkı sağlayan bir araçtır. Alain de Botton, "Terapi Olarak Sanat" kitabında sanatın hayattaki problemlerin birçoğuna çözüm getirdiğini ve bir terapi biçimi olduğundan bahseder.

Aslı Çelikel'in "Pür" isimli çalışması, sanatçının kendi hayatına yönelik sadeleşme çabasının sonucu ortaya çıkan bir fotoğraf serisi. Sanatçı, hayatında yaşadığı zorlu bir iki yıllık süreci atlatırken hayatında radikal değişiklikler yapmaya, neredeyse bir istifçi gibi biriktirdiği şeyleri atmaya, yaşamını sadeleştirmeye başlamış. Ve sıra fotoğraf üretiminin sadeleşmesine gelmiş.

Çelikel'in proje metni de fazla sade: "Pür; sabah uyandığımda görmeyi hayal ettiğim dünyanın küçük parçaları.Bize dayatılan sentetik ve bir o kadar da kaotik dünyanın, zihnimizde yarattığı kirlilikten arınma isteğidir ‘Pür.' Dünya yeterince karmaşık, yeterince hızlı. İhtiyacımız olan; sade, yavaş…"

Pür, gündelik hayattan nesnelerin fazlasıyla sadeleşen, mekansız/zamansız fotoğraflarından oluşuyor. İzleyicisi için de renk ve estetiğiyle bir dinginlik sunuyor.

Çelikel seriye yeni fotoğraflar eklemeye devam ediyor.

Sadeleşen fotoğraflardan oluşan bir çalışmadaki fotoğrafların artması bir süre sonra rahatsızlık verir mi, bu da merak konusu.